Βασίλης Παπακωνστανίνου - Πριν το τέλος | Vasilis Papakonstantinou - Prin to telos - Live 2014<br /><br />Από τις εμφανίσεις του Βασίλη στο Art Factory | Κανναβουργείο 24/01/2014<br /><br />Official Website:http://www.vasilisp.com/html/<br />Official Facebook: https://www.facebook.com/PapakonstantinouV<br />Επικοινωνία για συναυλία Stray Music (Stray music:http://www.straymusic.gr/Templates/Home.aspx)<br />( Υπεύθυνος καλλιτεχνικού γραφείου) Ελισσαίος Πατσέλας: 6976768782, 2109024100<br /><br />Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου<br />Μουσική: Lucio Battisti<br /><br />Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα<br />κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα<br />σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι<br />σε κρατούσα απ' το χέρι ότι ζούμε μου λες δε μου φτάνει<br /><br />Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν<br />χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν<br />μια φορά μου `χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι<br />πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη<br /><br />Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω<br />κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι<br />στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά<br />κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία<br /><br />Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ<br />Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω<br /><br />Σιδερένια η σκάλα και μου `λεγες θα μείνουμε λίγοι<br />πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει<br />Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη<br />Σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να `σου το πιόνι<br />μια φορά μου `χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι<br />πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη<br /><br />Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω<br />κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι<br />στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά<br />κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία<br /><br />Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ<br />Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω